حاج محمود کریمی - مناجات (پیچیده نجوا هر طرف؛ الهی العفو)

اين قطعه مربوط به مراسم مناجات شب بیست‌و‌هفتم ماه شعبان در سال ۱۴۰۰ مى‌باشد كه در هیأت رایة‌العباس (عليه‌السّلام) اجرا شده است.براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. متن شعر:پیچیده نجوا هر طرف؛ الهی العفوقرار دل دادم از کف؛ الهی العفوبه حرمت شاه نجف؛ الهی العفوامشب دردمو دوا کنآغوش عفوت رو وا کنبین بنده‌های خوبتمنم نگا کندنبال تو بهار بهاردلای بی‌قراره بی‌قرارمیون بنده‌های خوببدیامو به روم نیاراز عمق جونم می‌خونم؛ الهی العفوتو رو به چشم گریونم؛ الهی العفوتوی بهشتت مهمونم؛ الهی العفومشت من رو وا نکردیدستم رو رها نکردیبا خوبا، منم خریدیسوا نکردیحالا می‌خوام نفس نفستو رو به این حرم قسم بدمتا که دلت رضا بشهبه نام آقام اومدمتو رو به آیات قرآن؛ الهی العفوبه حرمت روح و ریحان؛ الهی العفوبه عمّه‌ی صاحب زمان؛ الهی العفوهر قدرم شکسته‌بالمهستی آشنا به حالمامشب، دست به دامن اونیاس سه ساله‌امکسی مثه سه ساله نیستهمه‌جوره شبیه فاطمهاونی که مرقدش توو شامشده ضریح فاطمهیه ‌عالمه راه اومدم با پای خستهزمین می‌خوردم باباجون با دست بستهبس که سرت زخمی شده؛ دلم شکستهزنجیر و غل و اسارتما و این‌همه جسارتدل‌تنگم برا مدینهبریم زیارتچشای نیمه‌باز توداره رقیّه‌تو عذاب میدهتا من میگم بابا، سرتبه دخترت جواب میدهعمّه کنار من، شب‌ها چشم‌انتظارهسر منو روی پای خودش می‌زارهاونم مثه من از بابام خبر ندارهاون زخمی که توو گلومهزخم رو سر عمومهامشب تا سحر، باباجونکارم تمومهنمی‌خواد این بدن کفننمی‌خواد این غبارو پاک کنیباید شبیه مادرتمنو شبونه خاک کنی