انعطاف پذیری در طراحی مسکن معاصر، با توجه به تغییرات ابعاد زندگی و معیشت می تواند راه حلی برای جلوگیری از گسیختگی تعاملات بین جامعه، مردم و فضای زیستی باشد. سیستم های ساختمانی نوین در طراحی، با رویکرد مدولار و پیش ساخته امکان انطاف پذیری و بهبود فضا را اماکن پذیر کرده و خانه ای متناسب با نیاز های در حال تغییر انسان و متناسب با ایده ی انطباق در طول زمان، به وجود می آورد که در نهایت منجر به افزایش سطح رضایت عمومی از مسکن می شود.