اين عنوان يك اشعار زيبايي است كه معناي احساسي و عاطفي بسيار قوي دارد. در اين اشعار، شاعر به احساس شكرگزاري و محبت خود نسبت به مولاي خود اشاره ميكند و اين احساس را با واژههاي آه، دل من درود بر مولاست بيان ميكند. اين اشعار نشان دهنده عشق و ارادت عميق شاعر به مولاي خود است و نشانه يك ارتباط عاطفي و ايماني قوي بين شاعر و مولايش محسوب ميشود.