در ماه مبارک رمضان سال 1403، محمد اصفهانی به عنوان یکی از شاعران برجسته ایران، سوی آواها و آهنگهای معنوی پناه برد. آثار او درباره عشق، ایمان و خدا، با بینظیرترین شکوه و زیبایی به شنوندگان منتقل شد. او با اشعارش توانست احساسات و افکار بسیاری از مردم را جذب کرده و به قلبها نفوذ کند. وی با تلاش و پشتکار خود، توانست جایگاهی ویژه در ادبیات و موسیقی ایران داشته باشد و در قلوب مردم محل ویژهای پیدا کند.