این جمله ممکن است توسط پزشکان به بیمارانی که نیاز به مراقبت دارند گفته شود. این اصطلاح به معنی این است که برای حفظ حریم خصوصی بیمار، بهتر است که زبان روزمره خود را تغییر داده و در مورد بیماری یا علائم آن صحبت نکنید. این موضوع میتواند برای برخی از افراد مهم باشد زیرا ممکن است ناخواسته از بیماری خود به دیگران اطلاع دهند و این موضوع ممکن است برای آنها احساس تنفر یا ناامنی ایجاد کند.