عرفان و تصوف هر دو به دنبال روایت تجربی از انسان و نسبت او با خدا هستند، اما در اصل و جزئیات، دو تفکر مختلف هستند. عرفان بیشتر متمرکز بر فهم و شناخت فکری و عقلی از خداوند است، در حالی که تصوف بیشتر به دنبال تجربهی مستقیم و شخصی از خدای مطلوب است. به عبارت دیگر، عرفان معمولا به تحلیل فلسفی معانی دینی میپردازد، در حالی که تصوف بیشتر به دنبال تجربههای دینی شخصی از خداوند است.