شرح غزل حافظ - ساقی بیار باده که ماه صیام رفت - غزل 84
شرح سطر به سطر غزل 84 حافظ. سهیل قاسمی. ساقی بیار باده که ماه صیام رفت. درده قدح که موسم ناموس و نام رفت / وقت عزیز رفت بیا تا قضا کنیم . عمری که بی حضور صراحی و جام رفت / مستم کن آن چنان که ندانم ز بیخودی . در عرصه خیال که آمد کدام رفت / بر بوی آن که جرعه جامت به ما رسد . در مصطبه دعای تو هر صبح و شام رفت ویدیوهای مرتبط
ویدیوهای جدید
