دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما.

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما چیست یاران طریقت بعد ازین تدبير ما ما مریدان روی سوی کعبه چون آریم چون روی سوی خانهٔ خمّار دارد پیر ما در خرابات مغان ما نیز هم منزل کنیم کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدير ما عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوش است عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد زان سبب جز لطف و خوبی نیست در تفسير ما با دل سنگینت آیا هیج در گیرد شبی آه آتشناك و سوز نالهٔ شبگیر ما