استاد شجریان _ یاد ایام

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم در میان لاله و گل آشیانی داشتم ... هر روز صبح موقع رفتن به مدرسه توی مسیر درحال نگاه کردن به کوه برفی و منظره ی اطراف من و پدرم به این تصنیف گوش میدادیم . بره هایی که داشتند از کوه برمیگشتن و چوپانی که با کشیدن عصای چوبیش پشت سرشون راه میرفت . سگ چوپان به آرومی در جلوی گله به سمت جلو حرکت میکرد . با شنیدن این اثر یاد اون منظرها یاد برف و مه غلیظ اونجا میفتم . شنیدن صدای ایشون به من این حس رو میداد که گویی هزارسال زندگی کردم .من رو یاد خودم و هویتم مینداخت. ایشون رفت ولی هنرشون باقی موند. امیدوارم روحشون درآرامش باشه credit: melodifa classic