مثنوی دفتر دوم ۳۱
ابیات ۱۴۶۱-۱۴۳۰ سفه فرما : فرمان دهنده به کارهای ناشایست حاش لله : اصطلاحا پناه بر خدا قاصدا : عمدا سازگاو : شلاق گش : خوب و شادمان زر ساو : زر خالص مفیق : به هوش آینده اتقوا : بترسید از خدا ( در اینجا . نزدیک من نشوید ) غراب : کلاغ گزاف : به دروغ و بصورت تصنعی و ساختگی زی و قاف : سخنان مهمل و بیهوده کوب : کوبیدن . زدن ویدیوهای مرتبط
ویدیوهای جدید
