با وصال تو جان من خوش می‌گردد نگار من به تو در هوای خوش می‌گردد

با وصال تو جان من خوش می‌گردد نگار من به تو در هوای خوش می‌گردد این دو بیت شعر از شاعر بزرگ ایرانی، حافظ است و در آن او به عشق و ارتباط خود با معشوق خود اشاره می کند. او از زیبایی و ارزش عشق به معشوق خود سخن می گوید و می گوید که وجود او و ارتباط با او لذت بخش و شادی بخش برای اوست. این شعر نمونه ای از زیبایی و عمق شعر حافظ است و احساسات عمیق عاشقانه او را به خوبی منعکس می کند.