غزل 466 - حافظ - این کمربند که من دارم در آغوش شراب اولی

در این غزل، حافظ از تصویر کمربندی که دور شکنجه‌ی خمار عشقش گره خورده استفاده می‌کند. او اشاره به شراب اولی می‌کند که نشان از شوق و شور عاشقی دارد. او از این کمربند به عنوان نمادی از دلیری و شجاعت عاشقانه‌اش استفاده می‌کند و اظهار می‌کند که با این کمربند او می‌تواند مشکلات و موانع عاشقی را فتح کند و به اهداف عاشقانه‌اش برسد.

پاسخ به

×