«دستهای در کار نیست!»
دسته دختران در ادامهی آثار منیر قیدی فیلمی متعلق به سینمای دفاع مقدس با تأکید روی زنان است. اما مشکل آنجاست که فیلم نه فیلمنامهای دارد و نه قصهای تعریف میکند، بلکه بیشتر یک وضعیت و موقعیت را به تصویر میکشد که همانا سقوط خرمشهر است. فیلمساز اینبار تصمیم گرفته است توانایی خود را در به تصویر کشیدن سکانسهای جنگی پر از تفنگ و گلوله و انفجار به معرض نمایش بگذارد. عملاً هیچ دستهای شکل نمیگیرد، فقط تعدادی زن در فیلم حضور دارند که بیشتر به دلایل مشکلات و یا عقدههایی تصمیم دارند به سمت خط مقدم حرکت کنند؛ یکی فرزندش را از دست داده، یکی با شوهرش مشکل دارد و دیگری به دنبال نامزدش است!! نه تنها فیلم هیچ دلاوری خاصی از این زنان به تصویر نمیکشد بلکه همهی زنان را به نوعی مشکلدار نشان میدهد که این نکته به دلیل حضور یک کارگردان زن عجیب است. دسته دختران برای کارگردانش گامی رو به عقب محسوب میشود.
