عقل و شوق ادراک حق

عقل و شوق ادراک حق

عقل،چون پروانه ای و شمع معشوقش بُود شمع او نور حق است، مطلوب و معشوقش بُود هیچ پروانه بدیدی وارَهد از شمع خویش؟ هیچ عاشق را بدیدی پاکشد از عشق خویش؟ عقل میگردد به گرد نور جاویدان حق همچو پروانه به دور شمع نور افشان حق هرگز آسوده نباشد در ره ادراک حق روز و شب در جست و جوی منشأ پژواک حق آدمی کی دررسد بر فهم ذات و سرّ حق چون که ادراکش نباشد از ازل در سرّ حق لیک عقل هرگز نیاساید، وگرنه عقل نیست همچو پروانه که گر بگریزدش پروانه نیست. *سوده نصیری*