تفسیر حکایت 12 در اخلاق درویشان گلستان سعدی
مجموعه: تفسیر گلستان سعدی لیست پخش: باب دوم در اخلاق درویشان قسمت: حکایت 12 خسته شدن سعدی در راه سفر مفسر: آرمد(علیرضا فولادی) برای دیدن دیگر ویدئوهای ادبی، فلسفی و فراشناختی من محفل آرمد را دنبال کنید شبی در بیابان مکه از بیخوابی پای رفتنم نماند. سر بنهادم و شتربان را گفتم دست از من بدار. پای مسکین پیاده چند رود کز تحمل ستوه شد بُختی تا شود جسم فربهی لاغر لاغری مرده باشد از سختی گفت: ای برادر! حرم در پیش است و حرامی در پس. اگر رفتی بردی وگر خفتی مردی. خوش است زیر مغیلان به راه بادیه خفت شب رحیل ولی ترک جان بباید گفت
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
